चान्स पे डान्स

कुठेतरी वाचलं होतं, की यशस्वी माणूस तो असतो, जो कुठलीही स्थिती स्वतःला अनुकूल बनवून घेऊ शकतो. आणि गेल्या काही दिवसांत मला ह्याचा बरेचदा प्रत्यय येत होता, पण नजीकच्या काळात दोन प्रसंगांमध्ये मात्र प्रकर्षानं ह्या सत्याची जाणीव झाली.

'मुन्नी' नं बदनाम होताना झंडू बाम लावला तेव्हा झंडू बामवाले गपचूप बसून मजा बघत राहिले. मग एकदा मुन्नी पुरेशी बदनाम झाल्यावर कॉपीराईटची धमकी देऊन मलाईका अरोराला फुकटात ब्रँड ऍम्बॅसेडर (भूषण अग्रदूत) म्हणून करारबद्ध करून घेतलं. ही बातमी ऐकून खरंतर माझा झंडू बामबद्दलचा आदर द्विगुणितच झाला होता. पण आज एक अजून जबरा बातमी ऐकायला मिळाली आणि बिरबलाच्या गोष्टीप्रमाणे झंडू बामबद्दलच्या आदराच्या रेषेशेजारी एक अजून मोठी रेषा ओढली गेली, बर्नी एक्लस्टनबद्दल.

बर्नी एक्लस्टन, हा ८० वर्षांचा गृहस्थ, फॉर्म्युला वन, अर्थात एफ-वन, ह्या जगातल्या सर्वांत महागड्या कार रेसिंग खेळांच्या कंपनीचा अध्यक्ष आणि सीईओ. तो गेल्या आठवड्यात आपल्या ऑफिसबाहेर पडून आपल्या गाडीत बसत असताना त्याच्यावर काही भामट्यांनी हल्ला केला आणि एक-दोन गुद्दे लगावून त्याच्या हातावरचं 'हुब्लो' ह्या लग्झरी घड्याळ कंपनीचं १७००० अमेरिकन डॉलर्स किंमतीचं (सुमारे ७ लाख भारतीय रुपये) मनगटी घड्याळ हिसकावून पळून गेले. लगावलेल्या गुद्द्यांमुळे बर्नीचा एक डोळा काळा-निळा झाला आणि चेहर्‍यावर एखाद दोन छोट्या जखमाही आहेत. एकतर बर्नीचं वय ८०, त्यात असा मार बसलेला, आणि अशा स्थितीत त्याच्या बायकोनं त्याचा फोटो तिच्या कॅमेरात काढला. दोन दिवसांनंतर बर्नी हुब्लो कंपनीच्या सीईओ वगैरे लोकांबरोबर सहज बोलत होता, की तुमच्या घड्याळापायी मला मार पडला वगैरे. तेव्हा अचानक बर्नीला 'फ्लॅश ऑफ जिनियस' झाला. तो म्हणाला, "माझ्या बायकोच्या मोबाईलमध्ये माझा फोटो आहे. तो घ्या आणि त्याला हाय डेफिनेशन वगैरे बनवा आणि हवंतर तुमच्या जाहिरातीसाठी वापरा." झालं, 'हुब्लो' वाल्यांनी पडत्या फळाची आज्ञा घेत त्याचा फोटो घेतला आणि "'बघा, हुब्लो' घड्याळांसाठी लोक काय काय करतात?" अशा काहीशा अर्थाची एक टॅगलाईन बनवून जाहिरात बनवली आणि हल्ल्याच्या घटनेला आठवडा होण्याच्या आतच ती मासिकांमध्ये देखील झळकली.

ह्या 'हुब्लो' च्या सीईओची सीएनएन वाला मुलाखत घेत होता, तेव्हा 'हुब्लो' च्या सीईओनं काही पथप्रदर्शक वक्तव्यं केली. जसे, "आता आपण नव्या शतकात जगत आहोत, जिथे लग्झरी ही एक जीवनपद्धती आहे. लग्झरी ही आता केवळ चैन नसून गरज बनतेय." माझे डोळे खडाखड उघडत असतानाच, सीएनएन वाल्यानं प्रश्न केला, की अशा प्रकारे हल्ल्याला ग्लॅमराईज करणं योग्य आहे का? तेव्हा 'हुब्लो'चा सीईओ म्हणाला, "हिंसा ही निंदनीयच आहे आणि आम्ही आमच्या जाहिरातीतून हिंसेला कुठेही ग्लॅमराईज करत नाही आहोत. आज हिंसा किती वाढलीय वगैरे वगैरे." आणि प्रश्नाला साफ बगल देऊन त्यानं माझा त्याच्याबद्दलचा आदर अजून वाढवला.

त्यापुढे सीएनएन वाल्यानं विचारलं की तुम्ही बर्नी एक्लस्टनला रिप्लेसमेंट घड्याळ दिलंत का? तेव्हा त्यानं दिलेलं उत्तर अतिशय मार्मिक होतं. तो म्हणाला की, "आम्ही बर्नीला भेटायला त्याच्या घरी गेलो होतो, तेव्हा आम्ही रिकाम्या हातांनी तर जाऊ शकत नव्हतो. त्यामुळे आम्ही एक छोटीशी भेट म्हणून एक घड्याळ घेऊन गेलोच होतो."

आता ह्यावर सीएनएन वाला जे म्हणाला तेच मी म्हणेन, "कधी आम्हालाही भेटायला या!"