काऊन्सिलिंग

..असं झालं रे
म्हणून त्यानं बोलणं संपवलं
नजर वर करून माझ्या डोळ्यात
उत्तर शोधायला बघितलं
मी शांतपणे ग्लासातून
अजून एक घोट घेतला
अन फक्त त्याच्या खांद्यावर
दोन क्षण हात ठेवला
हसू त्याच्या चेहर्‍यावर
जणू सहजच उमललं
काऊन्सिलिंगचं गमक मला
अचानकच उमगलं
रोजच्या रोज आता
नवीन लोकं भेटू लागले
मी घोट घेता घेता
उसासे सोडू लागले
माझे कान ऐकोत न ऐकोत
हात खांद्यावर पडत होता
उत्तरं नको होती कुणाला
असण्यानंच फरक पडत होता
एक हात खांद्यावर होता
अन दुसरा कायम ग्लासावर
पण त्याच्या असण्याचा कधी
प्रभाव नसावा माझ्यावर
आज मात्र भलतंच माझं
मन खायला उठलंय
पण माझं काऊन्सलिंग करायला
कुणाला काय पडलंय
आणि लक्ष गेलं माझं
फडताळावर तो बसला होता
नक्की आठवत नाही आत्ता
पण माझ्याकडे पाहून हसला होता
..असं झालं रे
म्हणून मी बोलणं संपवलं
नजर वर करून त्याच्याकडे
उत्तर शोधायला बघितलं
तो स्थितप्रज्ञासारखा टेबलावर
समाधीस्थ बसला होता
काऊन्सिलिंगचा खरा मानकरी
बहुतेक कायम तोच होता!